فاز اول (هفته 0 تا هفته 6)

اهداف درمانی:

• کنترل و کاهش درد 
• حفظ دامنه حرکتی شانه با تمرینات passive ROM

محدودیت ها:

• اجتناب از حرکت شانه تا 6 هفته

بی حرکتی:

• استفاده از اسلینگ یا ارتز gunslinger به مدت 6 هفته روز و شب

کنترل و کاهش درد:

• داروهای مخدر (Narcotics) به مدت 5 تا 7 روز از زمان دررفتگی پاتولوژیک
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی NSAIDs برای کاهش التهاب و درد
• مدالیته های فیزیوتراپی شامل ultrasound و HVGS یا  (high-voltage galvanic stimulation) و تحریک الکتریکی
• هات پک (Moist heat) در شروع درمان و  کامپرس یخ در انتهای جلسه درمانی

برنامه تمرین درمانی:

• اجتناب از حرکات شانه
• حرکات آرنج شروع با حرکات passive و ادامه با حرکات active (خم کردن آرنج تا 130 درجه و حرکات supination/pronation تا حد قابل تحمل)
• تمرینات تقویتی روتاتور کاف و عضلات نگهدارنده کتف

فاز دوم (هفته 7 تا هفته 12)

معیارهای ورود به فاز دوم:

• حداقل درد و احساس ناراحتی ضمن حرکات شانه و تمرینات تقویتی
• عدم احساس و عدم وجود علائم ناپایداری شانه
• رضایتمندی بالینی بیمار

اهداف درمانی:

• تقویت عضلات روتاتورکاف

محدودیت ها و موارد احتیاط: 

• حرکات شانه فقط به صورت اکتیو انجام شود
• forward flexion تا 140 درجه
• external rotation تا 40 درجه
• abduction تا 70 درجه
• Internal rotation تا رسیدن دست به شکم
• اجتناب از حرکاتی که باعث ایجاد ناپایداری می شود. 

کنترل و کاهش درد:

• داروهای مخدر (Narcotics) به مدت 5 تا 7 روز از زمان دررفتگی پاتولوژیک
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی NSAIDs برای کاهش التهاب و درد
• مدالیته های فیزیوتراپی شامل ultrasound و HVGS یا  (high-voltage galvanic stimulation) و تحریک الکتریکی
• هات پک (Moist heat) در شروع درمان و  کامپرس یخ در انتهای جلسه درمانی

برنامه تمرین درمانی:

• تمرینات دامنه حرکتی شانه به صورت active تا دامنه مجاز (forward flexion تا 140 درجه / external rotation تا 40 درجه / abduction تا 70 درجه و Internal rotation تا رسیدن دست به شکم)
• تمرینات تقویتی روتاتورکاف:

1. Proprioceptive neuromuscular facilitation
2. rhythmic stabilization
3. scapular stabilization با اعمال وزن سبک یا مقاومت در وضعیت prone 
4. Scapular retraction برای تقویت rhomboids, middle trapezius
5. Scapular protraction برای تقویت serratus anterior
6. تمرینات تقویتی شانه (هنگام انجام تمرینات تقویتی عضلات روتاتور کاف شانه؛ اندام فوقانی باید در وضعیت نوترال باشد. )
7. تمرینات تقویتی شانه با حرکات ایزومتریک در زنجیره بسته حرکتی و در حالیکه بازو در کنار بدن است و آرنج به اندازه 90 درجه خم شده است شروع می شوند. 
8. Scapular depression (برای تقویت latissimus dorsi ، lower trapezius ، serratus anterior)
9. پیشرفت به سمت تمرینات ایزوتونیک با دمبل سبک (Internal rotation / External rotation / Abduction / Forward flexion)
10. پیشرفت به تمرینات تقویتی در زنجیره باز حرکتی

فاز سوم (ماه 3 تا ماه 6)

معیارهای ورود به فاز سوم:

• حداقل درد و احساس ناراحتی ضمن تمرینات دامنه حرکتی active و تمرینات تقویتی 
• بهبود قدرت عضلانی روتاتور کاف و عضلات نگهدارنده کتف
• رضایتمندی بالینی بیمار

اهداف درمانی:

• بهبود قدرت ، توان و تحمل عضلات شانه و کمربند شانه ای 
• بهبود حس عمقی و هماهنگی عصبی و عضلانی شانه
• کسب دامنه کامل حرکتی
• طراحی برنامه تمرین درمانی مخصوص منزل (این برنامه باید در هفته حداقل سه بار انجام شود و شامل تمرینات تقویتی و استرچی است)

کنترل و کاهش درد:

• داروهای مخدر (Narcotics) به مدت 5 تا 7 روز از زمان دررفتگی پاتولوژیک
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی NSAIDs برای کاهش التهاب و درد
• مدالیته های فیزیوتراپی شامل ultrasound و HVGS یا  (high-voltage galvanic stimulation) و تحریک الکتریکی
• هات پک (Moist heat) در شروع درمان و  کامپرس یخ در انتهای جلسه درمانی
• تزریق ترکیبی کورتیکواستروئید و ضد درهای موضعی در ناحیه ساب آرکومیال در بیمارانی که علائم گیرافتادگی ثانویه دارند 
• تزریق  ترکیبی کورتیکواستروئید و ضد درهای موضعی در مفصل GH در صورتی که علائم درگیری این مفصل وجود داشته باشد.

برنامه تمرین درمانی:

• کسب دامنه حرکتی شانه معادل سمت سالم با تمرینات Active / Active-assisted / Passive
• استرچ کپسول مفصلی با هدف هماهنگی شلی کپسول (هدف از استرچ کپسول در این فاز افزایش دامنه حرکتی نیست)
• ادامه تمرینات تقویتی روتاتور کاف و عضلات نگهدارنده کتف 
• شروع تقویت دلتوئید
• حداقل دوزاژ تمرینات تقویتی (سه نوبت در هفته 8 تا 12 تکرار و در 3 ست)
• افزایش تحمل عضلات اندام فوقانی (استفاده از UBE)
• تمرینات حس عمقی (PNF)
• تمرینات فانکشنال (تمرینات پلی متریک)
• حداکثر بهبودی برای ماه 12 بعد از جراحی مورد انتظار است.

در صورت وجود علامت های خطر چه کاری بکنیم؟

• بازگشت به فاز درمانی قبل
• نیاز به استفاده از مدالیته های ضد درد