رایگان
پروتکل فیزیوتراپی در سندرم شانه یخ زده Frozen Shoulder
فیزیوتراپیست منصور شهابی نژاد
پروتکل فیزیوتراپی در سندرم شانه یخ زده Frozen Shoulder
نویسنده: فیزیوتراپیست منصور شهابی نژاد
فاز اول (هفته 0 تا هفته 8)
اهداف درمانی:
- رفع درد
- بازیابی دامنه حرکتی
محدودیت ها و بی حرکتی:
- در این بیماران محدودیت خاصی وجود ندارد و نیازی به بی حرکتی نیست.
کاهش درد بیمار:
- تجویز داروهای NSAID به عنوان اولین خط درمان
- تجویز داروهای استروئیدی (توسط پزشک در صورت بی تاثیر بودن درمانهای فیزیوتراپی)
- تزریق ترکیبی استروئید و بی حس کننده در مفصل GH (توسط پزشک در صورت بی تاثیر بودن درمانهای فیزیوتراپی)
- استفاده از کامپرس یخ / اولتراسوند و HVGS یا (High voltage Galvanic Stimulation)
- استفاده از گرمای مرطوب در شروع جلسه درمانی و کامپرس یخ در پایان جلسه
برنامه تمرین درمانی
- تمرینات افزایش دامنه حرکتی به صورت aggresive و کنترل شده
- توجه به اعمال استرچ پس از رسیدن به محدودیت حرکتی
- گرچه تمرینات دامنه حرکتی در این بیماران محدودیت خاصی ندارد لازم است تعامل کاملی بین فیزیوتراپیست و بیمار برقرار شود.
- در اولیه مرحله باید روی حرکات forward flexion و حرکات external/internal rotation در حالیکه بازو در کنار بدن قرار گرفته و آرنج به اندازه 90 درجه خم شده است تاکید شود.
- حرکات active-assisted نظیر تمرینات با چوب تمرین wand exercises
- حرکات passive شانه
- برنامه تمرین درمانی در منزل باید در شروع فیزیوتراپی طراحی شود.
- تمرینات درمانی باید 3 تا 4 نوبت در روز در منزل انجام شود.
- هنگام انجام تمرینات دامنه حرکتی و رسیدن به دامنه محدود بیمار باید به حرکت استرچ اعمال نماید و به مدت 15 تا 30 ثانیه نگه دارد.
فاز دوم (هفته 8 تا هفته 16)
معیارهای ورود به فاز دوم
- کاهش درد و ناراحتی بیمار
- بهبود دامنه حرکتی
- رضایتمندی بالینی بیمار
اهداف درمانی:
- بهبود دامنه حرکتی شانه در تمامی صفحات
- بهبودی قدرت و تحمل عضلات روتاتورکاف و عضلات نگهدارنده کتف
کاهش درد بیمار:
- تجویز داروهای NSAID به عنوان اولین خط درمان
- تجویز داروهای استروئیدی (توسط پزشک در صورت بی تاثیر بودن درمانهای فیزیوتراپی)
- تزریق ترکیبی استروئید و بی حس کننده در مفصل GH (توسط پزشک در صورت بی تاثیر بودن درمانهای فیزیوتراپی)
- استفاده از کامپرس یخ / اولتراسوند و HVGS یا (High voltage Galvanic Stimulation)
- استفاده از گرمای مرطوب در شروع جلسه درمانی و کامپرس یخ در پایان جلسه
برنامه تمرین درمانی:
برنامه تمرین درمانی در این فاز با هدف کسب 140 درجه از forward flexion ، کسب 45 درجه از external rotation و کسب حرکت internal rotation تا حدیکه دست به مهره 12 کمری برسد.
تمرینات دامنه حرکتی:
- حرکات active شانه
- حرکات active-assisted شانه
- حرکات passive شانه
تمرینات تقویتی
- تمرینات تقویتی روتاتورکاف باید حداقل سه بار در هفته هر بار سه ست و 8 تا 12 تکرار در هر ست انجام شود.
- تمرینات تقویتی با تمرینات ایزومتریک و در حالیکه بازو در کنار بدن واقع است و آرنج 90 درجه خم شده است شروع می شود. (Internal rotation / External rotation / Abduction / Flexion)
- به مرور تمرینات تقویتی در زنجیره باز حرکتی با استفاده از تراباند شروع می شود .
- تمرینات تقویتی در وضعیت نوترال شانه و در حالیکه آرنج 90 درجه خم شده است شروع می شود . این تمرینات باید در هر 5 صفحه حرکتی و در قوس 45 درجه انجام گیرد . (Internal rotation / External rotation / Abduction / Flexion)
- تراباند در 6 رنگ مختلف با مقاومت های مختلف موجود است . مقاومت این کش ها از 1 تا 6 پوند است . پیشرفت از یک رنگ به رنگ دیگر و مقاومت بیشتر غالبا طی دو تا سه هفته صورت می گیرد . در صورت احساس ناراحتی و عدم توانائی انجام تمرین به تعداد مورد نظر بیمار نباید رنگ تراباند را تغییر دهد.
- با استفاده از تراباند می توان تمرینات eccentric و concentric شانه را انجام داد . این تمرینات جزو تمرینات isotonic (مقاومت ثابت با سرعت متفاوت) طبقه بندی می شوند.
- به مرور می توان تمرینات ایزوتونیک با استفاده از وزنه و دمبل (Internal rotation / External rotation / Abduction / Flexion) را شروع نمود.
- تمرینات تقویتی عضلات نگهدارنده کتف د زنجیره بسته حرکتی
- Scapular retraction برای تقویت rhomboideus / middle trapezius
- Scapular protraction برای تقویت serratus anterior
- Scapular depression برای تقویت latissimus dorsi / trapezius / serratus anterior
- Shoulder shrugs برای تقویت trapezius / levator scapulae
- تمرینات تقویتی عضلات نگهدارنده کتف در زنجیره باز حرکتی
- تمرینات تقویتی دلتوئید
فاز سوم (بعد از ماه چهارم)
معیارهای ورود به فاز چهارم:
- بهبود قابل تامل در عملکرد و دامنه حرکتی شانه
- استفاده مناسب از اندام مبتلا در انجام فعالیت های روزمره
- برطرف شدن درد بیمار
- رضایتمندی بالینی بیمار
اهداف درمانی:
- طراحی برنامه درمانی نگهدارنده برای ادامه در منزل
- تمرینات دامنه حرکتی دو نوبت در روز
- تمرینات تقویتی روتاتورکاف 3 نوبت در هفته
- تمرینات تقویتی عضلات نگهدارنده کتف 3 نوبت در هفته
- غالبا بهبودی کامل در حدود ماه 6 تا 9 بعد از شروع درمان حادث می شود.
علامت های خطر:
- کاهش دامنه حرکتی
- ادامه درد
مداخلات درمانی در صورت وجود علائم اخطار
- بازگشت به فاز درمانی قبل
- استفاده بیشتر از مدالیته های ضد درد
- در صورت ادامه درد و کاهش دامنه حرکتی ممکن است مداخله جراحی مورد نیاز باشد (مانیپولاسیون تحت بی هوشی یا ریلیز آرتروسکوپیک)
همچنین بخوانید
- پروتکل درمان جراحی آرتروسکوپیک ناپایداری خلفی شانه
- پروتکل فیزیوتراپی در Scapular Dyskinesis
- پروتکل درمان فیزیوتراپی سریع بعد از ترمیم آرتروسکوپیک منیسک های زانو
- پروتکل درمانی فیزیوتراپی بعد از جراحی آرتروسکوپیک بازسازی لیگامان صلیبی خلفی PCL
- پروتکل درمانی فیزیوتراپی بعد از جراحی های آرتروسکوپیک کم تهاجمی زانو
شما چه فکر می کنید؟
لطفا نظر خود را در خصوص این مطلب ثبت نمائید.