فاز اول (هفته 0 تا هفته 8)

اهداف درمانی:

• رفع درد
• بازیابی دامنه حرکتی

محدودیت ها و بی حرکتی:

• در این بیماران محدودیت خاصی وجود ندارد و نیازی به بی حرکتی نیست.

کاهش درد بیمار:

• تجویز داروهای NSAID به عنوان اولین خط درمان
• تجویز داروهای استروئیدی (توسط پزشک در صورت بی تاثیر بودن درمانهای فیزیوتراپی)
• تزریق ترکیبی استروئید و بی حس کننده در مفصل GH (توسط پزشک در صورت بی تاثیر بودن درمانهای فیزیوتراپی)
• استفاده از کامپرس یخ / اولتراسوند و HVGS یا (High voltage Galvanic Stimulation)
• استفاده از گرمای مرطوب در شروع جلسه درمانی و کامپرس یخ در پایان جلسه

برنامه تمرین درمانی

• تمرینات افزایش دامنه حرکتی به صورت aggresive و کنترل شده
• توجه به اعمال استرچ پس از رسیدن به محدودیت حرکتی 
• گرچه تمرینات دامنه حرکتی در این بیماران محدودیت خاصی ندارد لازم است تعامل کاملی بین فیزیوتراپیست و بیمار برقرار شود. 
• در اولیه مرحله باید روی حرکات forward flexion و حرکات external/internal rotation در حالیکه بازو در کنار بدن قرار گرفته و آرنج به اندازه 90 درجه خم شده است تاکید شود. 
• حرکات active-assisted نظیر تمرینات با چوب تمرین wand exercises
• حرکات passive شانه
• برنامه تمرین درمانی در منزل باید در شروع فیزیوتراپی طراحی شود. 
• تمرینات درمانی باید 3 تا 4 نوبت در روز در منزل انجام شود. 
• هنگام انجام تمرینات دامنه حرکتی و رسیدن به دامنه محدود بیمار باید به حرکت استرچ اعمال نماید و به مدت 15 تا 30 ثانیه نگه دارد. 

فاز دوم (هفته 8 تا هفته 16)

معیارهای ورود به فاز دوم

• کاهش درد و ناراحتی بیمار
• بهبود دامنه حرکتی
• رضایتمندی بالینی بیمار

اهداف درمانی:

• بهبود دامنه حرکتی شانه در تمامی صفحات
• بهبودی قدرت و تحمل عضلات روتاتورکاف و عضلات نگهدارنده کتف

کاهش درد بیمار:

• تجویز داروهای NSAID به عنوان اولین خط درمان
• تجویز داروهای استروئیدی (توسط پزشک در صورت بی تاثیر بودن درمانهای فیزیوتراپی)
• تزریق ترکیبی استروئید و بی حس کننده در مفصل GH (توسط پزشک در صورت بی تاثیر بودن درمانهای فیزیوتراپی)
• استفاده از کامپرس یخ / اولتراسوند و HVGS یا (High voltage Galvanic Stimulation)
• استفاده از گرمای مرطوب در شروع جلسه درمانی و کامپرس یخ در پایان جلسه

برنامه تمرین درمانی:

برنامه تمرین درمانی در این فاز با هدف کسب 140 درجه از forward flexion ، کسب 45 درجه از external rotation و کسب حرکت internal rotation تا حدیکه دست به مهره 12 کمری برسد. 

تمرینات دامنه حرکتی:

• حرکات active شانه
• حرکات active-assisted شانه
• حرکات passive شانه

تمرینات تقویتی

• تمرینات تقویتی روتاتورکاف باید حداقل سه بار در هفته هر بار سه ست و 8  تا 12 تکرار در هر ست انجام شود. 
• تمرینات تقویتی با تمرینات ایزومتریک و در حالیکه بازو در کنار بدن واقع است و آرنج 90 درجه خم شده است شروع می شود. (Internal rotation / External rotation / Abduction / Flexion)
• به مرور تمرینات تقویتی در زنجیره باز حرکتی با استفاده از تراباند شروع می شود . 
• تمرینات تقویتی در وضعیت نوترال شانه و در حالیکه آرنج 90 درجه خم شده است شروع می شود . این تمرینات باید در هر 5 صفحه حرکتی و در قوس 45 درجه انجام گیرد . (Internal rotation / External rotation / Abduction / Flexion)
• تراباند در 6 رنگ مختلف با مقاومت های مختلف موجود است . مقاومت این کش ها از 1 تا 6 پوند است . پیشرفت از یک رنگ به رنگ دیگر و مقاومت بیشتر غالبا طی دو تا سه هفته صورت می گیرد . در صورت احساس ناراحتی و عدم توانائی انجام تمرین به تعداد مورد نظر بیمار نباید رنگ تراباند را تغییر دهد. 
• با استفاده از تراباند می توان تمرینات eccentric و concentric شانه را انجام داد . این تمرینات جزو تمرینات isotonic (مقاومت ثابت با سرعت متفاوت) طبقه بندی می شوند. 
• به مرور می توان تمرینات ایزوتونیک با استفاده از وزنه و دمبل (Internal rotation / External rotation / Abduction / Flexion) را شروع نمود. 
• تمرینات تقویتی عضلات نگهدارنده کتف د زنجیره بسته حرکتی

1. Scapular retraction برای تقویت rhomboideus / middle trapezius
2.  Scapular protraction برای تقویت serratus anterior
3. Scapular depression برای تقویت latissimus dorsi / trapezius / serratus anterior
4. Shoulder shrugs برای تقویت trapezius / levator scapulae

• تمرینات تقویتی عضلات نگهدارنده کتف در زنجیره باز حرکتی
• تمرینات تقویتی دلتوئید

فاز سوم (بعد از ماه چهارم)

معیارهای ورود به فاز چهارم:

• بهبود قابل تامل در عملکرد و دامنه حرکتی شانه
• استفاده مناسب از اندام مبتلا در انجام فعالیت های روزمره
• برطرف شدن درد بیمار
• رضایتمندی بالینی بیمار

اهداف درمانی:

• طراحی برنامه درمانی نگهدارنده برای ادامه در منزل
• تمرینات دامنه حرکتی دو نوبت در روز
• تمرینات تقویتی روتاتورکاف 3 نوبت در هفته
• تمرینات تقویتی عضلات نگهدارنده کتف 3 نوبت در هفته
• غالبا بهبودی کامل در حدود ماه 6 تا 9 بعد از شروع درمان حادث می شود.

علامت های خطر:

• کاهش دامنه حرکتی
• ادامه درد

مداخلات درمانی در صورت وجود علائم اخطار

• بازگشت به فاز درمانی قبل
• استفاده بیشتر از مدالیته های ضد درد 
• در صورت ادامه درد و کاهش دامنه حرکتی ممکن است مداخله جراحی مورد نیاز باشد (مانیپولاسیون تحت بی هوشی یا ریلیز آرتروسکوپیک)